Ik wil geen compliment.
'Wat zie je er goed uit?' 'Je bent hartstikke knap' 'Wauw jij bent slim' Complimenten. Super lief allemaal, aardig. Mensen valt iets op over jou. Veel mensen houden ervan, complimenten krijgen.
Ik niet. Zeg tegen mij liever:' Je bent ietsje te dik je bent niet zo slim.' Eerst zal mijn zelfvertrouwen even kleiner worden maar dan schiet gelijk de gedachte door mijn hoofd: Ja, Babette ze heeft wel gelijk. Ga eens even hardlopen, ga even beter opletten in de klas, ga je eens even wat meer verdiepen. En ik hoef niet de hele tijd beledigingen naar mijn hoofd geslingerd en ik vind het ook leuk als ik naar lang werken een goed resultaat behaal en ik daarom dan een complimentje krijg. Maar als ik te vaak complimenten krijg, ontstaat er een soort arrogantie. Een onbewuste arrogantie en na een tijdje vallen al mijn eisen aan mezelf weg. 'Je kan het toch al, je bent toch al knap genoeg.' Terwijl.ik het juist goed vind dat ik hoge eisen heb en als ik iets bij hockey niet kan ik het net zo lang doe tot ik het wel kan. Zodat ik daarna trots tegen mezelf kan zeggen dat al het harde werk wel zin heeft gehad. Ik geef mezelf als het ware een compliment. Klinkt een beetje bizar, ik weet het. Maar ik kan er niet omheen. De arrogantie is iets wat ik echt vervelend vind van het is nergens voor nodig, ik hoef niet gelijk arrogant te worden als ik een keertje een complimentje krijg. Ik zou eens trots op mezelf moeten zijn, maar dat kan ik niet. Als ik echt trots om mezelf kan zijn is als ik hard gewerkt heb en er resultaat is. Maar tros op mezelf vanwege een complimentje? Dat is niets voor mij. Ik haal me naar beneden en dat haalt me weer omhoog.
Toch gebeurt het best vaak, en ik heb geen enkel idee wat ik ertegen zou moeten doen. Ik kan moeilijk tegen iedereen zeggen dat ik geen complimenten meer wil krijgen want dat is nou ook weer niet zo. Soms ben ik namelijk niet zo realistisch en heb ik het gevoel dat ik veel slechter ben dan ik daadwerkelijk ben en als er dan iemand me en compliment geeft trekt dat me een beetje terug naar de werkelijkheid. Maar meestal wil ik geen complimenten, en hoe voorkom ik het dat ik die krijg? En ik bedoel hiermee niet te zeggen dat ik zoveel complimenten krijg dat ik het wil voorkomen om te krijgen. Ik krijg niet heel veel complimenten, en ook niet heel weinig complimenten, ik krijg ze gewoon soms en dan stoot ik een stom gelach uit of zeg ik ongemakkelijk dankje en denk ik bij mezelf dat het niet klopt en dat het nog beter kan. Maar hoe voorkom je een compliment? Niet. Je kan er beter maar gewoon blij over zijn en hem aannemen. Dus dat is wat ik doe, ik ben er blij over en neem hem aan maar ergens achter in mijn gedachte weet ik dat het nog altijd beter kan.
Ik niet. Zeg tegen mij liever:' Je bent ietsje te dik je bent niet zo slim.' Eerst zal mijn zelfvertrouwen even kleiner worden maar dan schiet gelijk de gedachte door mijn hoofd: Ja, Babette ze heeft wel gelijk. Ga eens even hardlopen, ga even beter opletten in de klas, ga je eens even wat meer verdiepen. En ik hoef niet de hele tijd beledigingen naar mijn hoofd geslingerd en ik vind het ook leuk als ik naar lang werken een goed resultaat behaal en ik daarom dan een complimentje krijg. Maar als ik te vaak complimenten krijg, ontstaat er een soort arrogantie. Een onbewuste arrogantie en na een tijdje vallen al mijn eisen aan mezelf weg. 'Je kan het toch al, je bent toch al knap genoeg.' Terwijl.ik het juist goed vind dat ik hoge eisen heb en als ik iets bij hockey niet kan ik het net zo lang doe tot ik het wel kan. Zodat ik daarna trots tegen mezelf kan zeggen dat al het harde werk wel zin heeft gehad. Ik geef mezelf als het ware een compliment. Klinkt een beetje bizar, ik weet het. Maar ik kan er niet omheen. De arrogantie is iets wat ik echt vervelend vind van het is nergens voor nodig, ik hoef niet gelijk arrogant te worden als ik een keertje een complimentje krijg. Ik zou eens trots op mezelf moeten zijn, maar dat kan ik niet. Als ik echt trots om mezelf kan zijn is als ik hard gewerkt heb en er resultaat is. Maar tros op mezelf vanwege een complimentje? Dat is niets voor mij. Ik haal me naar beneden en dat haalt me weer omhoog.
Toch gebeurt het best vaak, en ik heb geen enkel idee wat ik ertegen zou moeten doen. Ik kan moeilijk tegen iedereen zeggen dat ik geen complimenten meer wil krijgen want dat is nou ook weer niet zo. Soms ben ik namelijk niet zo realistisch en heb ik het gevoel dat ik veel slechter ben dan ik daadwerkelijk ben en als er dan iemand me en compliment geeft trekt dat me een beetje terug naar de werkelijkheid. Maar meestal wil ik geen complimenten, en hoe voorkom ik het dat ik die krijg? En ik bedoel hiermee niet te zeggen dat ik zoveel complimenten krijg dat ik het wil voorkomen om te krijgen. Ik krijg niet heel veel complimenten, en ook niet heel weinig complimenten, ik krijg ze gewoon soms en dan stoot ik een stom gelach uit of zeg ik ongemakkelijk dankje en denk ik bij mezelf dat het niet klopt en dat het nog beter kan. Maar hoe voorkom je een compliment? Niet. Je kan er beter maar gewoon blij over zijn en hem aannemen. Dus dat is wat ik doe, ik ben er blij over en neem hem aan maar ergens achter in mijn gedachte weet ik dat het nog altijd beter kan.
Reacties
Een reactie posten