Loslaten

Ik hief mijn hoofd en keek in zijn groene ogen. Ze waren net zo waterig als de mijne. Ik deed mijn best om niet te huilen, maar het mislukte. Alles wat ik wilde, was hem nog even knuffelen, maar hij glipte tussen mijn vingers door en ik kon hem niet meer vasthouden. Ik wist dat het beter was, maar mijn hele borstkast deed pijn door de woorden die zijn mond hadden verlaten de afgelopen minuten. De tranen drupte op mijn tapijt, zijn tranen en de mijne. Mijn hele lichaam deed pijn, ik kon geen woord meer zeggen. "Het spijt me." Ik wist dat hij het meende, maar het hielp niet. Niets hielp. Ik moest gewoon accepteren dat ik zijn hand niet meer kon pakken wanneer ik wilde. Dat ik hem niet meer kon knuffelen als ik mijn niet goed voelde. Zijn lippen die nooit meer tegen de mijne botsten. De hoogtepunten van onze relatie bleven zich afspelen in mijn hoofd en ik wist niet meer zeker of dit echt zo een goed idee was. Hij draaide zich om en wilde gaan. "Wacht." Met een vragende blik draaide hij zijn vlekkerige gezicht weer naar mij toe. "Kunnen we het niet nog even proberen? Het hoeft toch niet over te zijn nu. Nog niet. Alsjeblieft?" Zijn ogen werden zachter, tranen over zijn wangen. Het smerige geluid van hem die zijn neus ophaalde vulde de ruimte. "Sorry Evi, we weten beide dat het beter zo is." Ik wilde 'alsjeblieft' zeggen, maar er kwam meer een overstaanbare kreet uit mijn lijf, aangezien ik ongerveer bij de 'je' van 'alsjeblieft' in huilen uit barstte. Hij liep naar me toen en knuffelde mij, terwijl ook hij op het randje van instorten stond. Ik wilde ophouden met huilen, ik wilde weer rustig kunnen ademhalen, ik wilde nog even hier met hem staan. Hem nog een paar minuten langer knuffelen, aangezien dit de laatste knuffel was. Ik wilde hem nog even vasthouden en hem dan loslaten, omdat ik hem moest loslaten. Omdat ik wist dat het beter was om hem los te laten. Dat wist hij ook, daarom lieten we elkaar ook los, maar nu nog even niet. Nu hielden wij elkaar nog even vast, omdat het nu nog even kon. Omdat wij nu nadachten over alle goede dingen. Zometeen, als hij weg was, dan zou ik nadenken over alle slechte dingen, want zometeen wilde ik hem vergeten. Nu wilde ik hem nog even bij mij houden, zo lang dat nog ging. Zijn armen werden losser, hij liet mij los. Ik liet hem los. Hij haalde zijn neus op, ik deed hetzelfde. Onze ademhalingen waren hectisch. We keken elkaar aan, keken vervolgens naar de grond. En met die laatste blik, draaide hij zich om en liep de deur uit. Alle woorden waren uitgesproken. Ik had hem losgelaten. Letterlijk. Nu kwam het echte loslaten.

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

de date

De date Na een lange avond kwam ik eindelijk thuis aan. Ik had bijna een hele fles wijn achterover gegooid en moest toegeven dat ik aardig aan het wankelen was. Ik had me er zo op verheugd, onze date. Er waren meidenavonden voor verschoven en ik had een drie gehaald voor mijn wiskunde toets, denkend dat je het allemaal waard zou zijn, Maar het bleek dat alles wat jij wilde was uithuilen over je ex die het op zo een brute wijze had uitgemaakt. Blijkbaar vond je het een goed idee als je dat bij mij deed. Ik trapte mijn hakken uit en ging op mijn bed zitten. Je had me teleurgesteld. Ik dacht dat er achter je knappe uiterlijk nog wel wat karakter zat, maar dat had ik fout. Tenminste zover ik weet, want ik heb eigenlijk niet veel van je karakter meegekregen. Wel van dat van je ex. Daar heb ik twee uur lang naar moeten luisteren. Mijn hoofd tolde en ik voelde hoe het alcohol door mijn bloed stroomde. Ik had het de eerste tien minuten al door, dat dit een uithuil praatje ging worden. Mi...
Meer lezen

De media

Afbeelding
Met dit artikel wil ik niemand beledigen en alles wat ik schrijf is gebaseerd op mijn mening en mijn ervaringen.  De media. Het lijkt gelijk een negatieve vorm aan te nemen als je dit woord uitspreekt. Het is vaag en een groot begrip. Wat is 'de media', of beter gezegd wie? Het is een manier om het volk nieuws te brengen. Om dingen van alle kanten te kunnen bekijken en niet alleen maar uit het zicht van een persoon die het verteld, maar in hoeverre is de media niet beïnvloed door iets of iemand. Het zijn ten slotte allemaal mensen met hun eigen meningen. Journalisten moeten hun mening toch bij zijde laten? Ze moeten toch juist het nieuws zo eerlijk mogelijk overbrengen? Een tijdje terug claimde NOS dat Poetin geen antwoord wilde geven op hun vragen terwijl later duidelijk werd dat Poetin er zelfs een tolk bij haalde om antwoord te geven op de vragen van de journalist. Maakt NOS het nou spannender zodat mensen het bekijken? Het was wel erg mooi geknipt van 'de media'...
Meer lezen

Jij bent jij en ik ben ik

Waarom mag niet iedereen gewoon zichzelf zijn. Wat maakt je ras, geslacht of kleur haar uit? Waarom zijn mensen zo wreed dat er mensen zichzelf ombrengen? Het kan niet. Hoe kan het in 2014. Hoe!? Waarom is het erg om homo lesbisch Turks of Marokkaans te zijn? Het is niet erg. Het is niks. het is net zoals ik Nederlands ben. Het is net zoals ik bruine haren heb, en jij misschien blonde. Hoe kunnen mensen zo ontzettend gemeen zijn om iemand kapot te zien gaan aan iets waar ze niks aan kunnen doen. Hoe kan je het over je hart brengen iemand te zien huilen door jou daden of woorden. Hoe kan je iemand stukje bij beetje de afgrond in zien storten door, jou stomme woorden waar jij niet over bewust bent dat ze zo veel pijn doen. Groepsdrang? Nou ik ben al vaak in situatie terecht gekomen waar iemand erg geplaagd werd, waar ik het te ver vond gaan en toen hield ik er gewoon mee op. Zei dat ik het te ver vond gaan en toen was het klaar. En misschien heb ik daar meer zelfvertrouwen voor en hebben...
Meer lezen