Toen werd je spontaan droevig
Hey allemaal,
Misschien doe ik het te vaak, even met jullie praten, maar ik moet weer even iets kwijt.
Eerst even wat 'zakelijke' info, morgen komt geen artikel, ik ben pas heel laat thuis en ik niet voorgewerkt, vandaar morgen geen artikel.
Ik kwam net van een vriendin terug. Ik was heel erg blij en er was niks met me aan de hand. Ik ging achter mijn computer en luister een liedje. Man, wat kan je humeur omslaan door een liedje. Nee, niet je humeur, je gevoel. Als je een droevig liedje luistert, krijg (ik dan tenminste) ook een best droevig gevoel. Ik leef echt heel erg mee met zo een droevig liedje. Het is gek hoe een liedje je hele stemming kan veranderen. Ik kan bijvoorbeeld geen droevig stuk in een boek schrijven als er vrolijke muziek opstaat, ik MOET het liedje dan veranderen. Anders wordt het een vrolijk droevig stuk. (heel duidelijk hoor Babette)
Begrijp het niet verkeer, niet bij alle liedjes is dit zo. Maar bij sommige liedjes is dit bij mij toch erg duidelijk aanwezig, en dat vind ik erg fijn. Ook is het niet verkeerd om gewoon even naar een uitdrukkingsloze toon te luisteren. Gewoon even een stampende beat. Toch kan ik het meer waarderen om te luisteren naar de tekst en mee te leven met de tekst. De laatste tijd kan ik droevige liedjes iets meer waarderen, waarschijnlijk omdat ik een droevig liedje schrijf en daarom uit andere droevige liedjes inspiratie haal.
Toch vind ik het ergens wel een beetje raar, ik bedoel, een melodie, tekst gewoon een lied. Toch heeft het voor mij een soort diepere betekenis, iets wat mij in mijn gevoel raakt. Misschien ben ik nu gewoon onzin aan het vertellen maar toch vind ik dat het iets bijzonders is. Begrijp het niet verkeer, niet bij alle liedjes is dit zo. Maar bij sommige liedjes is dit bij mij toch erg duidelijk aanwezig, en dat vind ik erg fijn. Een liedje waar ik me in kan in leven vind ik fijn want: If words fail, music speaks.
Krijgen jullie een ander gevoel van muziek?
Misschien doe ik het te vaak, even met jullie praten, maar ik moet weer even iets kwijt.
Eerst even wat 'zakelijke' info, morgen komt geen artikel, ik ben pas heel laat thuis en ik niet voorgewerkt, vandaar morgen geen artikel.
Ik kwam net van een vriendin terug. Ik was heel erg blij en er was niks met me aan de hand. Ik ging achter mijn computer en luister een liedje. Man, wat kan je humeur omslaan door een liedje. Nee, niet je humeur, je gevoel. Als je een droevig liedje luistert, krijg (ik dan tenminste) ook een best droevig gevoel. Ik leef echt heel erg mee met zo een droevig liedje. Het is gek hoe een liedje je hele stemming kan veranderen. Ik kan bijvoorbeeld geen droevig stuk in een boek schrijven als er vrolijke muziek opstaat, ik MOET het liedje dan veranderen. Anders wordt het een vrolijk droevig stuk. (heel duidelijk hoor Babette)
Begrijp het niet verkeer, niet bij alle liedjes is dit zo. Maar bij sommige liedjes is dit bij mij toch erg duidelijk aanwezig, en dat vind ik erg fijn. Ook is het niet verkeerd om gewoon even naar een uitdrukkingsloze toon te luisteren. Gewoon even een stampende beat. Toch kan ik het meer waarderen om te luisteren naar de tekst en mee te leven met de tekst. De laatste tijd kan ik droevige liedjes iets meer waarderen, waarschijnlijk omdat ik een droevig liedje schrijf en daarom uit andere droevige liedjes inspiratie haal.
Toch vind ik het ergens wel een beetje raar, ik bedoel, een melodie, tekst gewoon een lied. Toch heeft het voor mij een soort diepere betekenis, iets wat mij in mijn gevoel raakt. Misschien ben ik nu gewoon onzin aan het vertellen maar toch vind ik dat het iets bijzonders is. Begrijp het niet verkeer, niet bij alle liedjes is dit zo. Maar bij sommige liedjes is dit bij mij toch erg duidelijk aanwezig, en dat vind ik erg fijn. Een liedje waar ik me in kan in leven vind ik fijn want: If words fail, music speaks.
Krijgen jullie een ander gevoel van muziek?
Reacties
Een reactie posten