Babette's sea of life

Wat is het toch dat Nederlanders steeds slechter worden in de Nederlandse grammatica en spelling. Ik ben veertien jaar oud, en ik weet dat mijn spelling niet altijd even goed is. Maar ik probeer wel correct Nederlands te praten en ik let wel op spelling. Bovendien, kan ik simpele dingen zoals 'zij' en 'hun' wel uit elkaar houden. Maar ik vind dat de Nederlandse bloggers toch echt heel erg rare en stomme spelfouten maken. Ik zeg niet dat er geen spelfout in je artikel mag staan, maar een beetje erop letten mag wel. Het ergste nog zijn de filmpjes op de hedendaagse blogs. De zinsbouw klopt vaak voor geen meter, er wordt aan het einde een rare zin achter geplakt en lidwoorden worden fout gebruikt. Ik maak zelf geen filmpjes maar als ik dat zou doen zou ik zeker, op mijn woordgebruik en zins opbouw letten. Sowieso wordt er op scholen niet altijd even veel aandacht aan besteed, maar bij mij op school heb ik in mijn hoofd gestampt gekregen dat wanneer je een woord met d of ...

Laatst zat ik in de auto en ik luisterde een liedje, keek uit het raam en opeens.. Opeens kreeg ik een rare drang. Of het een drang was weet ik niet maar het was iets wat me tot denken zette. Ik wilde mijn hele leven resetten. Ik wilde mijn lichaam en ouders hebben en de rest van mijn familie natuurlijk, maar voor de rest mijn hele leven opnieuw leven. Andere sport, ander instrument, andere vrienden. Ik wilde helemaal opnieuw beginnen. Al het gezeik vergeten, alle pijn vergeten. Al het lachen en alle liefde. Niet dat ik dood wilde, ik wilde opnieuw. Maar sommige dingen hetzelfde. Alles verandert. En het is niet dat ik niet van mijn vrienden houd, ik wil ze voor geen goud kwijt. Maar ik wil het wel uitproberen. Kijken hoe mijn leven dan zou zijn. Kijken of ik het hetzelfde zou leven. Maar dat zal nooit mogelijk zijn.

Ik smeek je, niet weg te gaan. Hier te blijven zodat 'wij' kan blijven bestaan. Ik vraag je, of je het echt zo meent. Of je me echt wil laten hier alleen. Of er niet ergens een kans bestaat dat je bij me blijft. Buiten schijnt de zon. De dag is vredig. De zon die mijn gezicht verwarmt, maakt nu niks meer uit. Alles was ik zie is jouw vastbesloten gezicht. Vastbesloten om te gaan. Om iemand anders gelukkig te maken met je aanwezigheid. Toch is het niet eerlijk wat je doet. Zeg niet dag. Niet voergoed.

Een doodse stilte heerst door het grote huis. Elk kraakje wordt opgemerkt en klinkt in deze stilte als een hard geluid. Het tikken van de klok is iets wat niemand hoort. In deze stilte hoor je hoe de seconde wijzer de secondes telt. Het is een hard geluid. Starend zit ik op de bank, en luister naar de geluiden. Buiten is het donker. Pikdonker. Het is kwart voor negen, niet eens heel laat. Er is niemand thuis, ik ben compeelt alleen. Alles zou ik kunnen doen maar ik zit, op de bank zit ik. Starend. Naar wat, is niet duidelijk want het kastje wat daar nu al zo lang staat kan niet opeens heel erg bijzonder zijn geworden. Een harde grom komt vannachter mij, de afwasmachine maakt het geluid, heel normaal, toch is het nu wel erg luid. De lamp schijnt fel maar net niet in mijn ogen, en ik zit nog steeds starend op de bank licht voorovergebogen. Iets doen komt niet bij me op. Ik zit hier toch goed. Alweer maakt de keuken geluid. Een klein geluid. En toch zo verschrikkelijk luid. De stilte is h...

Waarom mag niet iedereen gewoon zichzelf zijn. Wat maakt je ras, geslacht of kleur haar uit? Waarom zijn mensen zo wreed dat er mensen zichzelf ombrengen? Het kan niet. Hoe kan het in 2014. Hoe!? Waarom is het erg om homo lesbisch Turks of Marokkaans te zijn? Het is niet erg. Het is niks. het is net zoals ik Nederlands ben. Het is net zoals ik bruine haren heb, en jij misschien blonde. Hoe kunnen mensen zo ontzettend gemeen zijn om iemand kapot te zien gaan aan iets waar ze niks aan kunnen doen. Hoe kan je het over je hart brengen iemand te zien huilen door jou daden of woorden. Hoe kan je iemand stukje bij beetje de afgrond in zien storten door, jou stomme woorden waar jij niet over bewust bent dat ze zo veel pijn doen. Groepsdrang? Nou ik ben al vaak in situatie terecht gekomen waar iemand erg geplaagd werd, waar ik het te ver vond gaan en toen hield ik er gewoon mee op. Zei dat ik het te ver vond gaan en toen was het klaar. En misschien heb ik daar meer zelfvertrouwen voor en hebben...