Babette's sea of life

Hoekige tanden bijten zich door alle versteende muren heen We hebben honger en pakken bij gelegenheid flitsen om ons eten beter te zien We willen meer, meer, meer, meer. Het eten wordt dunner muren allemaal vol tandafdrukken verslonden en wat overblijft is vlees vol zout misschien moeten we vegetarisch worden

We passeren elkaar als boten in de nacht een korte knik maar meer niet we vragen ons af waar de ander heen gaat, nu het nog zo ontzettend donker is en de zee is zo groot maar de zwakke lichten van onze boten geven ons niet genoeg aanwijzingen om ergens heen te gaan dus varen we heen en weer en passeren elkaar steeds weer opnieuw