Gespleten
Ik ben vergeten hoe ik mij uitdrukken moet. Vroeger gleden alle woorden, zo makkelijk op papier. Alles voelt nu ruw en ik vind geen manier hoe ik zeggen kan wat ik denk. Wat er omgaat in mijn hoofd en wat ik schrijf staan zo los van elkaar dat ik bang ben dat ik alles verdrijf. Dat alles nu langzaam uit elkaar zal glijden dat papier en gedachte elkaar volledig gaan mijden. Ik verdrijf en ben zelf door mij verdreven.